Dolomity znajdują się w północno-wschodniej części Włoch, pomiędzy doliną Val Rendena na zachodzie, Val Pusteria na północy i rzeką Piawą na wschodzie. Za najwyższy szczyt tego pasma górskiego uznaje się Punta Penia, który mierzy 3342 m n.p.m. Warto również wspomnieć, że pod względem geograficznym Dolomity należą do Tyrolu Południowego. Co jednak przyciąga w te rejony rzesze turystów? Otóż Dolomity mogą się poszczycić wspaniałymi trasami trekkingowymi. W sumie znajdziecie tutaj aż pięć tysięcy kilometrów szlaków zarówno dla początkujących, jak i dla osób lubiących stawiać sobie wyzwania.
Skorzystaj z Booking.com gdzie znajdziesz najlepsze hotele i apartamenty
Potrzebujesz samochodu podczas wakacji, zarezerwuj z Booking.com lub przez discovercars.com
Wyszukaj najlepsze Kempingi z Suncamp.pl
Promy zarezerwujesz z DirectFerries.com
Najlepsze oferty na bilety lotnicze znajdziesz tutaj
Ciebie to nic nie kosztuje, a ja pozyskam środki na następne artykuły. Z góry Ci dziękuję!
Kiedy najlepiej zaplanować sobie urlop, czyli pogoda w Dolomitach
Sezon turystyczny na terenie Tyrolu Południowego zaczyna się od czerwca i trwa do końca sierpnia. Oczywiście możecie przyjechać np. we wrześniu, ale musicie się wtedy już liczyć z tym, że część schronisk może być już zamknięta, a pogoda będzie znacznie bardziej surowa. Niektóre ośrodki na szlakach otwierają się dopiero w połowie czerwca, co związane jest z pogodą, panującą w Dolomitach. W wyższych partiach gór w czerwcu może utrzymywać się jeszcze śnieg, co może być problemem dla turystów, którzy planują wędrówki po górach bez użycia raków. Z tego też powodu lipiec i sierpień są uznawane za najlepsze miesiące do trekkingu. Warto jednak wcześniej upewnić się, że schroniska na planowanej przez nas trasie będą otwarte.
Dolomity o zmierzchu, Dolomity Brenta widziane z okolicy Madonna di Campiglio, Trentino, Włochy, licencja: shutterstock, autor Boerescu
W sezonie wakacyjnym możemy liczyć na temperaturę pomiędzy 7°C a 20°C. Nie można zapominać o kremie z filtrem, gdyż im wyżej będziemy wchodzić, tym łatwiej będzie o oparzenie słoneczne. Najlepiej uniknąć tej nieprzyjemności. Drugim niezbędnym elementem, który powinien się znaleźć w naszym plecaku to peleryna przeciwdeszczowa, gdyż opady to dość częste zjawisko w tych miesiącach. Osobom, które zamierzają nocować pod namiotem, należy polecić spakowanie grubego polara. Noce w górach bywają dość zimne nawet w okresie wakacyjnym – w czerwcu temperatura w nocy może wynosić nawet 5°C.
W pozostałych miesiącach temperatura w Dolomitach wygląda następująco:
– okres jesienny to temperatury w przedziale od 6°C do 16°C we wrześniu, do nawet -2°C w listopadzie.
– zima to czas niskich temperatur plasujących się od 0°C do -9°C.
– w marcu i kwietniu wciąż można spotkać się z temperaturami poniżej zera (w marcu możemy liczyć nawet na -5°C). Dopiero w maju zaczyna robić się cieplej, a temperatury plasują się w przedziale od 3°C do 13°C.
Wybierając się w Dolomity, warto dopasować pogodę, również do swoich umiejętności trekingowych.
Dolomity – jak najwygodniej i najszybciej tu dojechać?
W Dolomity najszybciej dostaniemy się samolotem. Najbliższy port lotniczy, z którego można się dostać do Południowego Tyrolu, to oddalone od Bolzano (stolica regionu) o 120 km lotnisko w Innsbrucku. Z tego też powodu część hoteli ma w swojej ofercie transfer z i na lotnisko. Jeśli jednak nie mamy takiej opcji, to możemy wynająć auto nawet bezpośrednio na lotnisku. Alternatywą dla tego rozwiązania jest skorzystanie z taksówki np. firmy Holiday Taxi.
Panorama na Dolomity, Włochy, licencja shutterstock, autor Andrew Mayovskyy
Z lotniska do Południowego Tyrolu można dostać się także autobusem. Spod głównego budynku lotniska odjeżdża linia F, która w 20 minut przetransportuje nas na główny dworzec kolejowy w Innsbrucku. Tutaj możemy już wybrać pociąg lub autobus zmierzający do Południowego Tyrolu.
W Dolomity można wybrać się także własnym samochodem, trzeba jednak być przygotowanym na długą podróż. Z Krakowa do wspomnianej już stolicy regionu Bolzano jest od 1006 do 1065 km. Bez względu na to, jaką trasę wybierzemy, czeka nas podróż przez Czechy i Austrię, która będzie trwać około 12 godzin. Niewątpliwym plusem tego rozwiązania jest podróż bezpośrednio z punktu A do punktu B oraz mobilność po dotarciu na miejsce.
Najpiękniejsze trasy trekkingowe w Dolomitach – szlak wokół Tre Cime di Lavaredo
Nim pójdziemy w góry, warto pamiętać o spakowaniu mapy okolicy do plecaka. Dlaczego? Otóż w Dolomitach stosuje się numeryczne oznakowanie szlaków, które może występować w formie drogowskazu, lub znajduje się na drzewach albo skałach. Co więcej, jak to na trasie bywa, możemy przegapić oznaczenia podczas deszczu lub podziwiając wspaniałe widoki. Posiadając mapę pod ręką, zawsze możemy rozwiać wszelkie wątpliwości, a także mieć pewność, że nie zabłądzimy.
Lato w Dolomitach, Włochy, licencja shutterstock, autor: Rinna8
Szlak wokół Tre Cime di Lavaredo to de facto szlak wokół najsłynniejszych włoskich szczytów – Cima Piccola (2857 m n.p.m.), Cima Ovest (2973 m n.p.m.) i Cima Grande (3003 m n.p.m.). Te piękne szczyty są uznawane za wizytówkę Dolomitów, więc możecie się tutaj spodziewać zapierających dech widoków na każdym kroku. Cała trasa liczy około 10 km i zaczyna się w schronisku Rifugio Auronzo. Są trzy drogi dotarcia do tego miejsca. Pierwsza kosztuje 30 euro i obejmuje cenę wjazdu własnym samochodem, druga natomiast to wjazd autobusem. Koszt takiej wycieczki to około 4 euro od osoby. Można także dojść do schroniska Rifugio Auronzo zupełnie bezpłatnie, korzystając z pieszego szlaku. Trasa zajmie nam około godziny, w zamian jednak będziemy podziwiać piękną panoramę Dolomitów jeszcze przed dojściem do schroniska. Gdy dotrzemy do Rifugio Auronzo, czeka nas około 5-6 godzin spaceru szlakiem wokół Tre Cime di Lavaredo.
Dolomity – Jezioro Lago di Sorapis
Jezioro Lago di Sorapis to przepiękne jezioro o turkusowym kolorze wody, które przyciąga fotografów. Jest to też jedno z najbardziej rozpoznawalnych miejsc w Dolomitach, które koniecznie musicie zobaczyć. Jak się tam dostać? Szlak na Lago di Sorapis zaczyna się przy Przełęczy Tre Croci (Przełęcz Trzech Krzyży), która jest częścią szlaku wokół Tre Cime di Lavaredo. Samo wejście na szlak na Lago di Sorapis znajduje się tuż przy drodze nr 42, która łączy dwie miejscowości – Musurinę i Cortiną D’Ampezzo. Szlak początkowo prowadzi przez las, później teren stanie się bardziej skalisty. Na trasie są drabinki, jednak sama wyprawa nie jest zbyt wymagająca, więc nawet początkujący nie będą mieć z nią problemów. Dojście do jeziora zajmuje około 2 godzin. Na szczycie masywu Sorapis znajduje się schronisko Rifugio Vandelli, które oferuje noclegi. Jest to też znak, że znajdujemy się na wysokości 1926 m n.p.m. i lada moment dotrzemy nad jezioro.
Piękne jezioro Sorapis (Lago di Sorapis) w Dolomitach, popularny cel podróży we Włoszech, licencja: shutterstock/By martim zamarski
Lago di Sorapis ulokowane jest na poziomie 1923 m n.p.m. i widok, który nam oferuje, z pewnością zachwyci każdego. Aparat jest tutaj obowiązkowym elementem bagażu. Nad samym jeziorem wznosi się szczyt Dito di Dio, czyli Palec Boży (2603 m n.p.m.), który również wart jest kilku chwil zachwytu zwłaszcza, że dookoła jeziora wyznaczona jest ścieżka uwzględniająca kilka punktów widokowych. Koniecznie udajcie się na ten spacer, aczkolwiek szlak na prawo od zejścia w stronę jeziora jest uznawany za łatwiejszy – tajemnicą poliszynela pozostaje, dlaczego tak jest.
Jeśli lubicie spacerować wokół jezior, to warto wybrać się nad Jezioro Braies. Bez problemu dotrzecie tam samochodem, gdyż jest to bardzo popularne miejsce odwiedzin dla turystów. Wokół jeziora prowadzi przyjemna i łatwa trasa. Największą atrakcją Jeziora Braies jest możliwość skorzystania z rejsu.
Wspaniałe widoki uwieńczone kawą i ciastkiem? To tylko Prato Piazza!
Prato Piazza to hala położona na wysokości 2000 m n.p.m. połączona z Parkiem Przyrodniczym Fanes-Sennes-Braies. Jest to przepiękny teren otoczony takimi szczytami jak Picco di Vallandro i Croda Rossa, natomiast przy dobrej pogodzie widać stąd także góry Monte Cristallo i Tofane. Wystarczy wybrać szlak wiodący do schroniska Rifugio Vallandro, żeby cieszyć się tymi pięknymi widokami, a także kawą oraz ciastkiem, wieńczącymi udaną wyprawę. Przed rozpoczęciem wyprawy upewnijcie się, że schroniska na trasie są otwarte, dzięki czemu unikniecie sytuacji, w której zapukacie do zamkniętych drzwi. Trasa na Prato Piazza to obowiązkowy punkt programu dla wszystkich miłośników trekkingu.
Widok na Prato Piazza na górze Croda Rossa, Dolomity, Południowy Tyrol, licencja: shutterstock/By Nemo1963
Dolomity – piękne szlaki trekkingowe
Szlak dookoła Cinque Torri to krótka wędrówka trekkingowa, jednak w pięknych okolicznościach przyrody. Cinque Torri oznacza dosłownie Pięć Wież Dolomitów, chociaż samych szczytów na trasie jest znacznie więcej – z czego największy to Torre Grande (2361 m n.p.m.). Na szlak można dostać się na dwa sposoby. Pierwszy to skorzystanie z kolejki, której stacja końcowa znajduje się przy schronisku Rifugio Scoiattoli (2280 m n.p.m.). Dolna stacja znajduje się przy restauracji Bai de Dones na drodze z Cortiny do Passo Falzarego. Można też podjechać własnym samochodem do schroniska Rifugio Cinque Torri (2137 m n.p.m.), stąd już bez problemu dostaniecie się na pieszy szlak. Wystarczy podążać za znakami na Giro delle Torri.
Kolejną propozycją wartą uwagi jest wyprawa do Passo Giau (2236 m n.p.m.). Do tej przełęczy w Dolomitach można dotrzeć asfaltową drogą. Prowadzi ona pod samo schronisko Alpino Passo Giau. Już z samego parkingu można podziwiać szczyt Marmoladę o wysokości 3343 m n.p.m., toteż trzeba być przygotowanym na piękne widoki na każdym kroku. Zwłaszcza, że z Passo Gaiu można wybrać się do schroniska Rifugio Averau (2413 m n.p.m.). Wystarczy iść szlakiem 452 i zachować czujność. Ponoć te tereny stanowią ulubione miejsce świstaków. Czujni wędrowcy będą mieli okazję zobaczyć te zwierzęta.
Passo Giau – Dolomity – Włochy, licencja: shutterstock/By TTstudio
Szlak Tofana di Rozes – dwie drogi do pięknych widoków, którą wybierzesz dla siebie?
Szlak Tofana di Rozes jest jednym z dłuższych szlaków w Dolomitach i prowadzi na Tofano di Rozes (3225 m n.p.m.). Są dwie drogi prowadzące na szczyt, z czego obie są wymagające dla kondycji.
Pierwsza trasa jest uważana za nieco łatwiejszą łatwiejsza. Najłatwiej dotrzeć do tego punktu jadąc drogą w kierunku Passo Falzarego aż do początku szlaku 414. Dalej idzie się kawałek trasą w kierunku Cortiny do momentu pojawienia się rozwidlenia. Wtedy wybieramy trasę 442 do schroniska Dibona. Można też oszczędzić około godziny i podjechać pod samo schronisko Dibona samochodem asfaltową drogą. Końcówka trasy jest nieco wyboista, ale parking przy schronisku jest darmowy. Stąd już bezpośrednio można kierować się na szlak nr 403 na Tofana di Rozes do schroniska Giussani.
Druga trasa to via ferrata Giovanni Lipella, która wymaga już specjalnego sprzętu (uprzęży, lonży, kaska i czołówki) oraz doświadczenia. Niektóre z punktów wędrówki będą bardzo wymagające. Przejście całej trasy zajmuje od 9 do 12 godzin. Niewątpliwym plusem wyboru via ferratę Giovanni Lipella jest możliwość zobaczenia tunelu z czasów I wojny światowej. Został on wydrążony przez Włochów w celu przebicia się do skał Castelletto zajmowanych przez wojska austriackie. Jeśli uznamy, że via ferrata Giovanni Lipella jednak jest dla nas za trudna, to można z niej zejść w Tre Dita (2694 m n.p.m.).